Yalnızlığımla oyalamayın beni
Bir terkedilmişliği yeğliyorum şimdi…
Sahip olamayacağımı bildiklerimi istemiyorum
İstemek fiilinden geçtim kapısından adım dahi atmıyorum…
Yumuşatılmış öğütler peşinde değilim asla
Her bir var oluşun aslında yok olacağını biliyorum…
Gösteriş yaptığını bilip de gösteri peşindeki hayatlar
Büyük sahne kurulduğunda hangi oyunu sahnelersiniz ki…
Kimliğini yaşamının önünde tutup da sus kesilip
Bir ömür boyu aslından uzak
Fersah fersah amber kokan diyardan…
Bir türlü dengeyi tutturamayan yolcu
Mefistonun kıskacında bertaraf edilmiş bir hayat…
Gölgesinden korkarak sığınacak yer arayan
Cahiliyetin en doruğunda
Mefistonun kıskacında…
Derinin üstünde öğüt yargısındaki bakış
Her bir vuruşta sessiz hüküm
Ölüm suyundan bir yudum da sen iç
Geçivermişliğin farkında
Duanın yırtıcı pençesindeki hayat…
Sarkacımda saklı
Bir kalenin anahtarı şimdi…
Bizimki dediğimiz onca başlık
Teranesinde kürenin bilmem hangi köşesinde
Çocukluğumda gördüm yalan hayalleri
Uzun boylu gölgelerden çekince bedenimi
Sarkıtmadım boynumu hiçbir trenin penceresinden…
Düşlerimde gizli şimdi
Bir okyanusun sırrı…
Omzumda ayağı Bistami’ nin
Hasan-i Basri ‘den gelen uzun soluk
Bağdat’a giderken koynunda rüzgârın
Tepelenirken sol yan
Doruğunda hazzın…
Acık ve his
Ne hazin Azizim!
Uğraşılası bir hayat
Ulaşılası bir ebed…
MUHAMMED f. aydın
Temmuz 09
