11 Şubat 2009 Çarşamba

ÖMER YUSUF CAN / NE ACI GÜNLER BUNLAR


Kendi dehlizlerinde kaybolan/gülüşlerini her çağrışında söz geçiremeyen yitirdiklerini yenileyen bir adamım ben. dünya dönüp dönüp üzerime kusarken bir iç burkulması ile uyandığımda. Güne iyi başla sözlerine ilenerek yaşayıp gidiyorum. Karamsarlıkla karakterize olmamak gerekiyor. Fakat acı ruhun fiyakasıdır lafı da dokunaklı bir yer eder hayatımda.Çünkü acı bir fanus gibi çevremizi sarmakta. İnanmıyorsanız etrafınıza etraflıca bir bakınız. Bu gün kalktığınızda hala dünyada onlarca insanın açlıktan hayatının son bulduğunu düşünüyorsanız gülmemek hakkınızı kullanabilirsiniz.Savaşın gölgesinde eriyip giden çocukları düşündükçe, boğazınıza düğümlenen ekmek parçasının diğer bir adıdır acı. Oturup ağlayalım mı dediğinizi duyar gibiyim. Becerebiliyorsan oturup ağla..

Yeni bir skeç geliyor
Skecin adı hahaha
.
.
.
.
.
.
.
Çok güzel hareket ti diyenler
şak şak şak..

kahkahaların ve alkışların arasında bombaların sesini asla duyamazsınız…

ahh ahh ahh…

1 yorum:

Adsız dedi ki...

kadim dostum anlaşılan giderken bu diyardan acı bir tını ile gitmek istiyorsun eyvallah. her devre eyvallah. yüreğine sağlık.